Dit boek gaat WEL over mevrouw moes en haar kakkerlakken – Marieke Van Hooff

Em is een grote dierenliefhebber, niet tegenstaande dat haar moeder een verdelgingsbedrijf heeft voor ‘on-gedierte’, oftewel gewoon kleine diertjes. Op een dag wordt Em de rechterhand van de wereldster Danny Divo, maar die blijkt anders te zijn dan ze had verwacht… Ohja, en dan zijn er ook nog de kakkerlakken, Charle De Gaule en consorten, die het verhaal wat extra schwung bijgeven!

Dit pittige groene boekje is zeker en vast en waardige opvolger van ‘Dit boek gaat niet over mevrouw Moes en haar kakkerlakken’. Alweer een absurd plot, met heel wat bizarre gebeurtenissen, maar toch ook met een bijzondere en zinvolle boodschap voor kinderen en jongeren. Ik schrik er iedere keer van hoe Marieke Van Hooff erin slaagt om zo véél te laten gebeuren in een kleine 150 pagina’s. Hilarisch hoe ze van hot naar her springt in haar boek, maar toch een samenhangend geheel kan creëren. De manier waarop deze boekjes geschreven zijn zag ik nog nergens anders, Marieke is echt een ‘one of a kind’ schrijfster als je het mij vraagt. Daarbij helpen de illustraties van Melvin zeker een handje om de ervaring compleet te maken.

Stiekem had ik gehoopt dat er meer linken waren naar boekje één, we zien Astrid Ginderachter nog eens terugkeren, maar Marieke ‘de vertelster’ is er deze keer niet bij. Ik zat ook in dit boek wel erg lang te wachten op wie die mevrouw Moes nu wel precies mocht zijn. Ik moet toegeven dat ik het verhaal hierachter een klein beetje anticlimactisch vond, omdat het pas op het einde nog ‘snelsnel’ onthuld werd. Maar op zich is dat wel oké, want het boek hoefde niet ‘nog meer’ te zijn. Ik vond het nét goed.

Alweer zo’n boekje dat je voor je kind koopt maar toch zelf stiekem ook nog even leest! Hilarisch!

❀ ISBN978959246492❀Jeugd❀ Baeckens Books ❀150 blz.❀

LaurannePlaats een reactie

101 Tips om de wereld iets mooier te maken – Aubre Andrus

Oh hallo, klein fijn boekje van Lonely Planet Junior! Schattigste cover ever als je het mij vraagt! Wat leuk dat dit werd uitgebracht, het doet me helemaal denken aan het RAK-boek (Random Acts of Kindness) waar ik vorig jaar helemaal enthousiast over was. Een versie voor kinderen zag ik eigenlijk nog niet in de rekken liggen.

Ik ga het alvast cadeau doen aan mijn broertje van bijna 10, want ik denk dat hij er alvast erg gelukkig mee zou zijn.

Dit kleine boekje daagt kinderen uit om zorg te dragen voor jezelf, de planeet en anderen. Deze hoofdstukken verdelen dan ook de inhoud. De makers beginnen dan ook met de kleine dingen; eet af en toe veggie, maak vogelhuisjes en insectenhotels, kies dier-vriendelijke plantjes voor in de tuin, …

Wat ik fijn vind is dat ze niet gedoeld hebben op zo véél mogelijk uitdagingen, maar dat ze ook voldoende plek voorzien hebben om bepaalde uitdagingen beter uit te leggen of te kaderen. Zo wordt o.a. het nut van een kringloopwinkel toegelicht, er wordt aangeraden om eten te doneren aan voedselbanken en daarbij staat dan ook beschreven wat wel en niet mag gedoneerd worden. Het boekje geeft ook goede info over hoe je goede doelen kan steunen en hoe je kan weten welke goede doelen allemaal bestaan.

Natuurlijk wilden de schrijvers het boekje wat beperken in pagina’s, dus wordt er erg handig ingespeeld op onze technologische kids en vinden ze een hele boel verwijzingen naar nuttige websites met extra informatie. Zoals ik in het begin reeds aanhaalde vind ik het heerlijk dat de makers hun focus gelegd hebben op de kleine dingen. Stapje per stapje kan iedereen wat betekenen. Ik kreeg zelfs als volwassene al het gevoel dat wat ik deed belangrijk was. Het is voor mij altijd een meerwaarde als kinderen een boost krijgen tijdens het lezen en erin geloven dat zij heel wat kunnen bereiken als ze dat maar zelf willen!

Cadeautip jongens, echt waar! Zeker als je weet dat het boek iets minder dan €10 kost!

❀ ISBN9789463415019❀Jeugd❀Lonely Planet Junior – Baeckens❀112 blz.❀



LaurannePlaats een reactie

Even over… samenwerkingen

Er lijken enige misvattingen te bestaan omtrent mijn samenwerkingen met verschillende uitgevers.

Ja, ik krijg soms boeken. Neen, ik schrijf daarvoor niet automatisch een positieve review.

Daarvoor zou ik trouwens ook niet de ideale persoon zijn, want helaas ben ik best een kritische lezer. Zelfs al vind ik een boek heel erg goed, kan ik het toch niet laten om het even over de kleine minpuntjes te gaan hebben. Ik denk dat mijn vrienden kunnen beamen dat, van de kleine selectie ‘favoriete boeken’ die ik heb, ik de boeken die naar mijn mening ‘fantastisch’ waren echt wel door hun strot geramd heb tot vervelens toe. Wanneer ik écht weg ben van een boek, zal je dat dus zeker en vast merken. Bij deze nogmaals sorry aan iedereen die ik het boek ‘Lampje’ cadeau deed voor om het even welke gelegenheid die dit jaar al plaatsvond.

Het gaat me trouwens ook niet over ‘goed of slecht’, en x aantal sterren geven is al helemaal niks voor mij. In ieder boek zit iets dat een specifiek publiek aanspreekt, maar een perfect boek bestaat niet. Wie ben ik om een boek in zwart-wit te gaan beschrijven. Mijn kennis is ook maar beperkt tot mijn eigen smaak. Lezen of niet lezen, ik kan enkel zeggen wat het boek met me deed. Ik denk wel dat uit mijn posts zeker af te leiden valt of een verhaal wat voor mij was of niet. Een boek afbreken is echter niet mijn stijl (behalve die keer toen ik van Hotel Dorado een hele Rant-review schreef, maar zeg nou zelf, dat boek, nou… nouja…).

Bij deze, als ik heel enthousiast ben, geloof dan maar dan dat gemeend is. Ik lees veel te graag.

LaurannePlaats een reactie

Geluisterd! PAAZ – Myrthe Van Der Meer

Dit boek bleek zo’n typisch gevalletje van ‘Ach Lauranne, lees je nou toch eens een beetje in voor je jezelf in een boek gooit zonder er ook maar iets over te weten!’. Blijkbaar schreef Myrthe Van Der Meer dit boek onder een pseudoniem, omdat ze net zoals dit hoofdpersonage ook een redactrice is en omwille van een burn-out enkele maanden lang in de PAAZ terecht kwam. Had ik dit geweten, had ik misschien anders naar het boek gekeken. Hoewel de details en het gevoel dat in het verhaal geportretteerd wordt me eigenlijk wel al deed vermoeden dat dit niet zomaar even een kort onderzoeks-excursietje naar de PAAZ was geweest voor de auteur.

Emma hoopt dat ze na haar vakantie ontstresst terug aan het werk kan beginnen, maar dat blijkt niet waar. Wanneer ze blijft worstelen met haar gevoelens wordt ze opgenomen in de PAAZ, een psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. Emma wilt eigenlijk niet op de PAAZ zijn, ze wilt liefst van alles gewoon dood, en niet morgen, maar vandaag nog. De PAAZ maakt het Emma ook niet makkelijk, de verschillende hulpverleners, medepatiënten en diens omgang met elkaar zorgen ervoor dat het heel wat is om te kunnen verwerken. Wanneer ook blijkt dat deze hulpverleners niet helemaal goed op elkaar ingesteld zijn, zorgt dat voor enige frustraties. Daarnaast moet Emma haar comfort zone verlaten, door het deelnemen aan zaken zoals groepsgesprekken, creatieve- en medicamenteuze therapie. De bizarre PAAZ-verhalen volgen zich in sneltempo op.

Op weg naar herstel zie je dat Emma zich steeds meer gaat thuisvoelen in de PAAZ, ze maakt vrienden, of beter gezegd collega PAAZ-puzzelaars, voelt zich veilig en leert om zichzelf en anderen weer te vertrouwen. Het boek blijkt een erg persoonlijk verhaal, heel confronterend, onverbloemd wordt over depressie gesproken. Ik herken het eigenlijk wel, dat uitzichtloze gevoel dat mensen met een psychische kwetsbaarheid kunnen ervaren. De tegenstrijdige gevoelens tegenover de hulpverlening evolueren ook op een boeiende manier doorheen het boek. Ik kan me als hulpverlener dan ook wel vaak in de positie van de verpleging verplaatsen. Zeker wanneer opvalt dat zij ondanks de weinige middelen en het personeelstekort zich toch zo veel mogelijk in proberen zetten voor hun cliënten.

Naarmate het herstelproces van het hoofdpersonage begint te vorderen komt er steeds meer humor tevoorschijn in het boek. Dit was voor mij wel een verademing, want de depressieve toon tijdens het eerste deel van het verhaal woog best zwaar op me.

Ik denk dat ik het boek wel aanraad, maar dat het voor mensen die niet vertrouwd zijn met de GGZ wel een shockerend boek zou kunnen zijn. Ondanks dat het boek al enkele jaren oud is komen er wel enkele actuele thema’s aan bod, zoals bijvoorbeeld het al dan niet menselijk zijn van iemand op te sluiten in een isolatiecel. Het volgende boek, ‘UP’ ligt alvast wel klaar hier! Ik denk dat ik wel weer voor een luisterboek kies, want dat hielp me om door de moeilijke momenten in het boek heen te kunnen komen.

Blijkbaar was er iets dat me in leven hield, dwars door de depressies, wanhoop en het alleen nog maar dood willen heen. Iets wat zich door niets liet tegenhouden en alleen nog maar door wilde, dwars door alles heen, hoe dan ook, door. Iets onverbiddelijks, kei- en keihard. Iets onverwoestbaars

❀ ISBN9789044347524 ❀ Roman ❀ House Of Books ❀ 368 blz. ❀

LaurannePlaats een reactie

Geluisterd! Pogingen om iets van het leven te maken – Hendrik Groen

Om even af te wisselen besloot ik om tijdens het poetsen mijn abonnement op ‘Storytel’ (een luisterboeken-app) weer eens boven te halen. En daar had ik zeker en vast geen spijt van. Niet alleen was mijn intense poets-dag plots véééél leuker, ook had ik er plots een nieuwe vriend bij, Hendrik Groen.

Hendrik groen is met zijn 83 jaar één van de jongere bewoners van een verzorgingstehuis in Amsterdam-Noord. Groen is nog heel erg bij de pinken en beschrijft op een heel amusante wijze alle vreemde gebeurtenissen in het tehuis.

Heerlijk hoe zijn dagboek dient om het klagen, zuchten en vastgeroeste gewoontes en gedachten van de bejaarden de kop in te drukken. Zonder echt chagrijnig te zijn geeft hij op een no-nonsense manier zijn mening over de organisatie van bejaardenzorg (besparingen, personeelstekort, strenge regels,…) en de gekke bejaarden zelf. Om de sleur in het tehuis wat te doorbreken besluit Hendrik om de ‘Omanido club’ op te richten. Ieder lid van de Oud-maar-niet-dood club organiseert om de beurt een dagje weg met de groep. Ieder personage heeft zijn eigen karakter en laat de lezer mooi beseffen dat bejaarden in een verzorgingstehuis alledaagse dingen zoals vriendschap, pesten, verliefdheid, … ook allemaal nog meemaken.

Met hilariteit verbloemt Groen eigenlijk dat de onderwerpen waarover hij het heeft vaak wel erg diep en scherp zijn. Soms zelfs wel schrijnend. Zo pakte het me bijvoorbeeld wel wanneer blijkt dat hij eigenlijk dol is op Eefje Brandt, maar hij haar dat nooit heeft durven zeggen, maar dan is het plots ook te laat om dat nog te doen. Het doet me er wel stil bij staan dat je op tijd moet zeggen hoe je je voelt, want niets duurt voor eeuwig.

Ik ben er héél zeker van dat, wanneer je de laatste pagina van het boek hebt omgedraaid, je zult achterblijven met een stevige krop in de keel.

LaurannePlaats een reactie

Voorbij, voorbij – Clairy Polak

Voorbij, voorbij vertelt het verhaal van Judith en Leo, en wat hun leven op zijn kop zet, Alzheimer.

We zien doorheen het verhaal hoe Alzheimer besluit om in het leven van de twee binnen te dringen, eerst heel subtiel, en daarna keihard. De allesverwoestende gevolgen zijn meer dan duidelijk. Judith kan haar mooie herinneringen van hun samenzijn niet meer met hem delen, en ook Judith moet toegeven aan de ziekte. Na 6 jaar zorg voor Leo lijkt het niet meer mogelijk om hem nog bij haar thuis te kunnen houden. Leo zal nog enkele jaren verblijven in een verzorgingstehuis.

Naast het leven met de ziekte bevat het boek ook fijne beschrijvingen over hoe de twee elkaar leerden kennen, en hoe hun gelukkige jaren vol liefde samen waren.

Judith beschrijft haar situaties en gevoelens zeer direct, niks wordt verbloemd, er wordt niet rond de pot gedraaid, de juiste woorden en de essentie van de zaak worden altijd gevonden en dat grijpt je aan. Ook hoe er onderzoek gedaan is naar de problemen in de gezondheidszorg en de organisatie van hulpverlening vond ik een meerwaarde in het boek.

De schrijfstijl van het boek is zeer mooi voor een roman. De diversiteit aan woorden en verzorgd taalgebruik zorgt ervoor dat het boek zeer duidelijk is. Je kan je tot in de details inleven en de boodschap slaat dan ook in als een bom.

Ik hoorde pas later dat de roman gebaseerd was op het leven van de auteur zelf, Clairy en haar man Nico. Nico overleed kort voor de verschijningsdatum van het boek.

Het verhaal klinkt misschien zwaar om lezen, maar kan naar mijn mening zeker en vast steun en moed bieden aan mantelzorgers die hierdoor moeten. Judith zoekt zo veel verschillende manieren om om te gaan met haar nieuwe leven, en probeert dat van Nico ook nog steeds aangenaam te maken. De kracht van liefde lijkt in dit boek echt eindeloos.

❀ ISBN 9789029093392 ❀ Roman ❀ Meulenhoff Lannoo ❀ 256 blz. ❀

Wil je dit boek winnen?
kijk dan snel even op Instagram hoe je kan deelnemen

LaurannePlaats een reactie

Elandsoog – Esther Quatfass

Christian moest zijn bivakplaats op het eiland Elandsoog opzeggen omdat de nieuwe eigenaren liever geen pottenkijkers willen. Christian besluit op onderzoek uit te gaan en houdt de nieuwe bewoners, Ivar en Zahra in de gaten. Hij komt te weten dat Ivar niet vies is van wat geweld. Als zijn vriend op één van hun tochtjes door het eiland wordt neergeschoten, is Christian ervan overtuigd dat er met Ivar iets goed mis is. Echter moet Christian de anderen er niet alleen van overtuigen dat dat zo is, hij moet ook zijn eigen onschuld zien te bewijzen. Echter blijkt hij niet de enige te zijn die in de Zweedse bossen ronddwaalt,… Houdt iemand hem ook in de gaten?…

Van Esther Quatfass had ik nog nooit eerder gehoord. Elandsoog is van in februari 2019 uit en werd haar debuut thriller. Ik moet zeggen, wat dit boek vooral zo bijzonder maakt is zeker en vast de beschrijvingen van de natuur. Blijkbaar trok de Nederlandse Quatfass na haar studies naar Estland om er meerdaagse sledehondentochten te organiseren. Daarna verhuisde ze naar Lapland en besloot ze om zich meer op schrijven te gaan focussen.

Naar mijn mening was het verhaal iets tussenin een thriller en een roman, de focus om de omgeving, wat ergens natuurlijk ook wel mooi was om te lezen, haalde me af en toe een beetje uit de spanning. De achtervolgingen duurden ook best lang, en volgden elkaar vrij snel op. Het verhaal is wel heel literair geschreven, maar echte spanning en plottwists ontbraken me soms een beetje. Het eerste deel van het boek vond ik fijner om te lezen dan het tweede.

Niet dat ik er eigenlijk niet van genoten heb, ik vond het boek zeker wel de moeite waard om onder m’n dekentje te lezen, maar me echt bijblijven deed hij niet. Misschien ben ik niet zo’n fan van thrillers over het algemeen en ligt het daaraan? Heb je een andere mening over dit boek, laat het dan gerust even achter in de comments!

❀ ISBN 9789401456623❀ Thriller ❀ Lannoo ❀ 240 blz. ❀

LaurannePlaats een reactie